Enschede

Subsidies bestaan uit belastinggeld. Daarom moet hier heel zorgvuldig mee worden omgegaan. Als er subsidies worden verstrekt, moet de belastingbetaler er van uit kunnen gaan dat het geld op een nuttige en efficiënte manier wordt gebruikt. Absurd hoge salarissen in de top van overheids- en semi-overheidsinstellingen horen daar volgens de SP niet bij. De topsalarissen dienen dan ook te worden vastgelegd in prestatieafspraken om het graaien te doen stoppen. De gemeente zelf heeft een belangrijke voorbeeldfunctie als het gaat om het terugdringen van de graaicultuur. Gouden handdrukken voor vertrekkende ambtenaren dienen te worden afgeschaft. Topambtenaren horen niet boven de Balkenende-norm te verdienen. De declaratiecultuur dient drastisch te wijzigen. Er is niets mis mee als een burgemeester, wethouder, gemeenteraadslid of ambtenaar iets binnen de regels declareert. Het is echter niet goed, als personen hun vaste onkostenvergoeding voor salaris gaan aanzien en vervolgens alsnog declareren. Om dit laatste te voorkomen, dient er een betere boekhouding plaats te vinden wat betreft de declaraties, maar ook wat betreft de uitgaven die worden gedaan met de vaste onkostenvergoedingen. Op deze manier kan het declaratiegedrag geëvalueerd worden, ten einde te bepalen of de vaste onkostenvergoedingen kunnen worden verlaagd. Vooral als het om zorg en welzijn gaat is het van belang om bij aanbestedingen niet langer alleen op de prijs te letten, maar vooral ook op de kwaliteit van de te leveren zorg en op de arbeidsvoorwaarden van het personeel. Neem bijvoorbeeld de thuiszorg. Het lijkt voor de gemeente erg voordelig als een thuiszorgorganisatie zijn diensten erg goedkoop aanbiedt. Maar er zijn nu geen ingebouwde garanties dat het personeel goed is opgeleid en goede zorg kan leveren. Ook is er geen garantie dat de werknemers voldoende salaris betaald krijgen om van te kunnen leven. Het ingevoerde marktdenken bij de semioverheidsorganisaties, zorgt vaak voor onzekerheid en onrust bij medewerkers. Als niet bekend is hoelang de organisatie nog zal kunnen bestaan, omdat de gemeente misschien in zee zal gaan met een andere, goedkopere organisatie, dan kiezen mensen eieren voor hun geld en zien uit naar een stabielere baan. Een te snel verloop van het personeelsbestand betekent dat er geen kennis wordt vastgehouden binnen de organisatie. Daarom dient de gemeente zich op te stellen als een betrouwbare partner die niet bij een klein beetje tegenslag al rondkijkt wat er nog meer te koop is. Op deze manier kan het voortbestaan van functies gestimuleerd worden. De meest harde garantie voor dit voortbestaan kan verkregen worden door de semioverheidsinstelling in kwestie in te lijven in het ambtelijk apparaat.