Enschede

De financiële situatie van de gemeente Enschede ziet er voor de komende jaren niet rooskleurig uit. Nieuwe wetten hevelen meer en meer verantwoordelijkheden van de landelijke overheid over naar de gemeentelijke overheden. Hiervoor krijgen de gemeenten uiteindelijk minder geld dan er vroeger beschikbaar was. Een voorbeeld hiervan is de Wet Maatschappelijke Ondersteuning (WMO). In de thuiszorg is nu minder geld beschikbaar voor dezelfde hoeveelheid te verrichten werk. Het is niet moeilijk om te begrijpen dat dit tot problemen leidt. In de afgelopen jaren heeft de gemeente veel geld geleend voor de zogenaamde majeure projecten. Het gaat hier bijvoorbeeld om de kunstijsbaan, het muziekkwartier, museum Twentse Welle, maar ook over diverse sloopprojecten. Op het moment dat dit verkiezingsprogramma geschreven wordt, is er voor ongeveer 400 miljoen euro geleend. Dit zal de komende jaren gaan oplopen tot ongeveer 600 miljoen euro. De grote rentelasten die dit met zich meebrengt drukken zwaar op de begroting. Om de zaak nog ingewikkelder te maken, is de markt voor koopwoningen ernstig verslechterd. De Gemeente zit nu in zijn maag met vele hectares grond, die met geleend geld zijn gekocht. De verwachting was dat deze gronden binnen korte tijd wel verkocht zouden kunnen worden aan projectontwikkelaars, maar die krabbelen nu terug, omdat ze twijfelen aan de financiële haalbaarheid van woningbouw. Dit levert extra rentelasten op. De afgelopen gemeenteraadsperiode is er zo nu en dan gediscussieerd over de financiering van de rentelasten. Dit gaat de SP niet ver genoeg. Om de gemeente Enschede weer financieel gezond te maken zal de gemeenteraad knopen moeten doorhakken over de aflossingen. Als de leningen niet kunnen worden afgelost, is het scenario dat Enschede weer onder curatele van de Provincie wordt gesteld, realistisch. Het wordt tijd dat Enschede weer wat vet op de botten krijgt. De reserves zullen weer moeten worden aangevuld. Om de komende jaren überhaupt tot sluitende begrotingen te kunnen komen, zal er sprake moeten zijn van bezuinigingen. Hier kan niemand omheen. De SP kiest er voor om de sociale voorzieningen in stand te houden. Hierbij gaat het om zaken die direct of indirect te maken hebben met de eerste levensbehoeften, zoals bijstandsuitkeringen, de langdurigheidtoeslag, huisvesting, de thuiszorg, groenvoorziening in de wijken en voorzieningen voor gehandicapten en ouderen. Om dit te kunnen bekostigen, zullen we afscheid moeten nemen van een aantal majeure projecten met een prestigieus karakter, zoals de sloop van het viaduct bij de universiteit en de ontwikkelingen rond de spoorzone. Bij de behandeling van de kadernota 2010-2014 heeft de SP-fractie met ambtelijke ondersteuning kunnen aantonen dat dit financieel haalbaar is. De SP kiest er nadrukkelijk voor om te investeren in mensen, ook als dit ten koste moet gaan van de bouw van prestigieuze en dure gebouwen.