Enschede

De tweede dag van mijn bezoek aan de DCW. En natuurlijk was ik best benieuwd wat me deze dag te wachten stond. Met de auto zijn het hoofd locatiewerk industrie en ik naar het bedrijvenpark Twente in Almelo gegaan. Daar staat de Intersens fietsenfabriek. De werknemers vertrekken dagelijks om 07.30 uur met de bus. Ze zijn dan tegen 08.15 uur in de fabriek en drinken voor werktijd gezamenlijk een kop koffie om om half negen te starten. Dagelijks is er een werk- en groepsbespreking met een 4-tal voorwerkers.

In de fabriek is een hal gebouwd speciaal voor DCW werknemers. De fietsen komen hier in onderdelen aan, dat wil zeggen van losse spaken tot fietsbellen, en komen er als complete fiets weer uit. Er is hier dus sprake van gespecialiseerd personeel. Wel in de zin dat de werknemers op zoveel mogelijk plekken werkervaring opdoen waardoor zij op meerdere plekken inzetbaar zijn, maar er ook meer afwisseling mogelijk is in werkzaamheden. Na een rondleiding had ik een goed beeld van de manier waarop gewerkt wordt en hoe de fiets zich ontwikkelt van heel veel onderdelen tot een geheel.
Ik mocht beginnen met het hangen van de spaken aan de as van het wiel. Ze moeten er aan twee kanten in worden gehangen. Draai je de as om dan vallen de andere spaken eruit ( en dat overkwam mij natuurlijk) dus dat vereist wat handigheid. Na een tijdje kreeg ik het aardig onder de knie en had ik niet meer het gevoel dat ik meer tot last dan tot gemak was. Vanwege de hitte werd iedereen voorzien van extra drinken en komkommer. Na de koffiepauze moest ik spatborden voorzien van stangen. Na wat geklungel lukte dat ook aardig. Geweldig is de manier waarop men elkaar helpt als er even iets niets lukt, de motivatie om een goed product te maken. Bij een consumentenonderzoek is de fiets die hier gemaakt wordt als derde beste uit de bus gekomen.

Het “werken op locatie” zoals dat heet als je via de DCW bij een ander bedrijf werkt heeft hier als voordeel dat je dicht bij de klant oftewel opdrachtgever werkt. Het contact verloopt makkelijker en logistiek is het natuurlijk eenvoudiger.
Ik heb hier kennis gemaakt met een geweldig bedrijf geleid door Henri Huizinga met hart voor zijn werknemers, het bedrijf en het product. Het feit dat de fiets toch wel een wat seizoengebonden product is brengt natuurlijk zo nu en dan werkdruk met zich mee. Henri gaat hier zeer zorgvuldig mee om en probeert te voorkomen dat de druk van invloed is op het welzijn van de werknemers die hiervoor vaak juist gevoelig zijn. Petje af voor alle werknemers.

Na een heerlijke lunch zijn we naar Enschede vertrokken. Na een rondleiding langs de verschillende bedrijven aan de Wethouder Beverstraat en de Kuipersdijk heb ik meegeholpen op een van de inpakafdelingen. Hier zijn mij de problemen die werknemers hebben met detachering duidelijk. Mensen willen niet individueel of in kleine aantallen bij andere bedrijven werken. Ze krijgen dan het gevoel nergens bij te horen, met andere ogen bekeken te worden omdat ze via de DCW werken. Belangrijk punt is dat zij op hetzelfde niveau moeten presteren als de reguliere werknemers en dat is weer de druk die we niet op de werknemers moeten leggen. Dezelfde mensen hebben ook ervaring met detachering met een grote groep mensen die zij kennen. Dat wordt niet ervaren als een probleem sterker nog, ik denk dat het in die vorm een welkome onderbreking is van het werken op steeds dezelfde plek. Vereiste is een goede begeleiding van iemand van de DCW die de mensen kent.

Ik vond het net als gisteren weer een gezellige, leerzame dag met hartelijke mensen en een prettige werksfeer.

Annelies Futselaar bij de DCW
Politiek dichter bij de burger