Enschede

"Dat is mijn verantwoordelijkheid niet", of "Daar ga ik niet over". Het zijn lastige momenten, als een wethouder zo je vragen beantwoordt. En dat in een tijd dat iedere burger verantwoordelijk wordt gesteld voor niet alleen zijn eigen welzijn, maar ook dat van de buren - noaberschap dus. Nou is er met het echte noaberschap niks mis, maar het wordt iets anders als we volgens de WMO worden geacht goed, en vooral gratis, voor onze buurtgenoten te zorgen.
Of je nou wel of niet geholpen wilt worden door je buren wordt niet gevraagd. Het is hulp die je afhankelijk maakt van een soort liefdadigheid. Bij betaalde hulp kun je eisen stellen zonder dat je bang hoeft te zijn dat je de volgende dag zonder zit. Maar krijg je wel hulp via een thuiszorginstelling, dan is de kwaliteit afhankelijk van het geld dat de overheid ervoor over heeft. Met de zorg wordt ook de verantwoordelijkheid uitbesteed. Een vraag tijdens een interview over de kwaliteit van zorg in een verpleeghuis in Enschede werd afgedaan met "daar ga ik niet over". Waarschijnlijk ben ik te naïef als ik een beetje hoop dat hij toch gaat informeren of de Enschedese burger goed verpleegd wordt?

Ongeveer hetzelfde zie je bij woningcorporaties. De wijk Tattersall is hèt voorbeeld van de gevolgen van liberalisering van huurwoningen. Jarenlang hebben bewoners te maken gehad met niet of slecht werkende warmtevoorzieningen. De gevolgen: veel te hoge energierekeningen, die tot financiële problemen leiden, en chronisch zieken die in de kou zitten. Voor deze problemen zijn de woningcorporatie De Woonplaats en energiebedrijf Essent verantwoordelijk. De huurders voelen zich terecht in de steek gelaten, doordat niemand die verantwoordelijkheid ook werkelijk neemt. Een zelfde soort uitbesteding zien we op De Laares, waar de Wijk Ontwikkeling Maatschappij de dienst uitmaakt. Het is een hele puzzel te snappen hoe de verantwoordelijkheden van de WOM en de gemeente verdeeld zijn.
Diezelfde WOM gaat overigens beslissen over sloop of renovatie van het laatste gedeelte Complex 8. Het lijkt niet van belang dat de bewoners al jarenlang in onzekerheid leven of hun woning wordt gesloopt of gerenoveerd. Bijna unaniem geven zij aan graag in hun woning te willen blijven wonen. In de wijk 't Zeggelt trekt de woningcorporatie zich niets aan van de wensen van bewoners en neemt om financiële reden een minimum aan speelgelegenheid op in de planning van de nieuwbouw. En dat in een gemeente waar we ons zorgen maken over kinderen die teveel achter de computer zitten en te weinig bewegen. Bovendien kunnen rondom zulke speelgelegenheden contacten tussen buurtbewoners ontstaan. Dat scheelt een hoop projecten om de betrokkenheid van de bewoners bij de wijk te bevorderen. Hoe stel je je prioriteiten!!
Nog een punt waaruit de desinteresse van corporaties voor huurders blijkt. Op dit moment (6 maart) weet een aantal bewoners van de huurwoningen van Domijn in de nieuwbouwwijk Cascade nog niet dat zij de sleutel pas 1 juni krijgt in plaats van 1 april 2008 zoals in eerste instantie is toegezegd.

Zomaar een paar staaltjes van beleid waarvan de inwoners van Enschede de dupe worden!

Annelies Futselaar