Enschede

In de CDA nieuwsbrief beschuldigt CDA raadslid Sabri Gabriël de PvdA ervan te "flirten" met de SP, omdat een SP-motie over een rechtvaardiger verdeling van de schoolkosten regeling door deze partij werd gesteund. Alleen een ultieme machtspartij als het CDA kan achter het steunen van een motie die Enschede nét een stukje socialer kan maken politieke spelletjes zien. De waarheid is echter dat het prijzenswaard is dat de PvdA over de coalitieschaduw heen heeft durft te stappen om een goed en noodzakelijk voorstel van de SP te steunen. Daar zou het CDA een lesje van kunnen leren: hoewel de partij te pas en te onpas roept een gezinsvriendelijke partij te zijn, konden zij het niet opbrengen om onze motie te steunen -hoewel die júist gezinnen met jonge kinderen een helpende hand biedt. Maar het CDA heeft zich verschanst in haar ijzeren bastion van coalitieafspraken en wil de merites van voorstellen van de oppositie niet eens beoordelen; alles om een schijn van levendige democratie in de Raad te vermijden. En dan nog je coalitiepartner een sneer geven omdat zij wél verder durven kijken dan hun neus lang is; je moet maar durven.

Overigens, op het gebied van de Wet Werk en Bijstand (WWB, ook wel Wet Water en Brood), vecht CDA-wethouder Koomen zij aan zij met SP-kamerlid Sadet Karabulut. Het huidige verdelingsmodel van de WWB is namelijk bijzonder oneerlijk en nadelig voor Enschede. Maar de coalitiepartijen in de Tweede Kamer, waaronder het CDA, houden zich doof voor de terechte kritiek van de SP en van wethouders als Koomen die direct met de problemen van de praktijk te maken krijgen. Volgens de logica van CDA'er Gabriël zou het feit dat zijn wethouder hierbij samen met ons op de barricades staat, tegen de nationale coalitieafspraken van zijn eigen partij in, dus ook niet meer dan een "flirt" met de SP zijn.

We worden er haast een beetje verlegen van.

Annelies Futselaar