Enschede

De gemeente Enschede gaat bezuinigen op de individuele voorzieningen WMO (Wet Maatschappelijke Ontwikkeling). Individuele voorzieningen zijn alle middelen die het voor mensen met een beperking mogelijk maken zoveel mogelijk hetzelfde te kunnen doen als mensen die geen handicap hebben. De landelijke overheid legt steeds meer regelgeving op het bordje van de gemeentes. Als het om de WMO (Wet Maatschappelijke Ondersteuning) gaat is dit geen goede zaak.

In de eerste plaats omdat gemeenten minder geld krijgen voor de uitvoering. Maar tussen gemeenten ontstaan er verschillen in toekenning. In de ene gemeente ben je ( of je gezin) daardoor beter af dan in de andere gemeente als je gehandicapt bent. Maar om te bezuinigen worden er extra financiële bijdragen van betrokkenen en meer hulp van familie, vrienden en vrijwilligers gevraagd. Daarmee worden mensen meer afhankelijk van anderen terwijl de WMO dat juist moet voorkomen.

In april staat de behandeling van de Verordening Individuele Voorzieningen op de agenda. Als doel van de verordening wordt de compensatie van beperkingen die mensen ervaren die een handicap hebben. Op zich natuurlijk een prima zaak dat iedereen zoveel mogelijk in staat wordt gesteld te kunnen doen wat anderen zo normaal vinden. Voorbeelden zijn scootmobiels en rolstoelen om je zelfstandig buitenshuis te kunnen verplaatsen. Maar ook de thuiszorg om zo lang mogelijk thuis te kunnen blijven wonen. Kortom, allerlei mogelijkheden om onafhankelijk te blijven van liefdadigheid van familie, vrienden of buren. Dat we daar met zijn allen een financieel steentje toe bijdragen is een kwestie van solidariteit.

De meest omstreden maatregel die voorgesteld wordt is de “besparingsbijdrage”. Mensen die een scootmobiel nodig hebben moeten daar 250 euro statiegeld voor betalen (Als je je scootmobiel inlevert krijg je een deel van het bedrag terug). De maatregel is omstreden omdat een aantal gemeentes in afwachting zijn van een gerechtelijke uitspraak over de rechtmatigheid van deze bijdrage. Dat de gebruikers extra kosten hebben op het gebied van bijvoorbeeld extra kleding en energiekosten om de accu op te laden wordt voor het gemak voorbij gegaan. Nee, de geluksvogels die in een scootmobiel mogen rijden hoeven geen fiets te kopen. Dat is de besparing. Één die waarschijnlijk niet opweegt tegen de extra kosten die gebruikers hebben.

Om mensen die meestal al extra kosten hebben vanwege hun beperking en vaak een laag inkomen hebben nog meer een poot uit te trekken wordt er ook nog een eigen bijdrage voorgesteld. Hierdoor kunnen mensen met een modaal inkomen dalen naar een inkomen van 120% van het minimumloon.

De SP fractie zal niet instemmen met de besparingsbijdrage en de eigen bijdrage. Het CAK (Centraal Administratie Kantoor), berekent en incasseert de eigen bijdragen voor de Algemene Wet Bijzondere Ziektekosten en de Wet maatschappelijke ondersteuning. Meer dan die landelijk vastgestelde maximale bijdrage moet niet gevraagd worden.

Een goed punt vindt de SP dat de controle op gebruik van het PGB ( persoonsgebonden budget) strenger wordt. Daarmee wordt de kans kleiner wordt dat geld bedoeld voor zorg, daaraan niet besteed wordt. Veel geld is de laatst jaren in verkeerde zakken beland. Mensen die voor een PGB kiezen krijgen het geld in de toekomst op hun eigen rekening gestort. Ook moeten zij de besteding ervan verantwoorden. Dat is een prima zaak. Tenslotte hebben we het over gemeenschapsgeld dat op de goede plek terecht moet komen.

–Annelies Futselaar