h

De afdrachtregeling

14 oktober 2012

De afdrachtregeling

Iedereen weet dat de SP een afdrachtregeling heeft. Iedereen heeft er een mening over. Soms een ongefundeerde omdat niet iedereen precies weet hoe de afdracht precies geregeld is. Zo sprak ik laatst iemand die dacht dat ik bijna mijn hele salaris moest inleveren in plaats van een deel van mijn vergoeding voor het raadslidmaatschap. In november staat de afdrachtregeling op de agenda van de vergadering van de Partijraad. Dit is een vergadering van het partijbestuur en de voorzitters van alle SP afdelingen die elke 2 maand plaats vindt.

Ik beperk me nu even tot de SP fractie in Enschede. Een gemeenteraadslid in onze gemeente krijgt per maand ongeveer €1224 netto. Na de afdracht blijft daarvan ongeveer € 305 over.
In de bijna 7 jaar dat ik raadslid ben is het raadswerk wel veranderd. Steeds meer worden er bijeenkomsten georganiseerd tussen 5 en 7 uur 's avonds. Vaak voorafgaand aan vergaderingen die tot na half 11 's avonds duren. Geregeld zijn er 4 avonden in de week bijeenkomsten en vergaderingen die je als raadslid zou willen bezoeken om goed op de hoogte te zijn van ontwikkelingen. Daarnaast nog tijd besteden aan het afdelingswerk en het allerbelangrijkste je gezin, familie, vrienden en sport wordt steeds lastiger.
Maar niet geklaagd, natuurlijk is het ook een hele eer onze partij te mogen vertegenwoordigen.

Er zijn een paar goede redenen voor deze regeling:

  • Mensen willen vertegenwoordiger van de SP worden vanwege de standpunten en de visie van de partij en niet voor het geld.
  • Er zijn bij de SP leden die vrijwillig net zo veel werk verzetten voor de partij als de betaalde volksvertegenwoordigers.
  • De partij kan het geld van de afdrachtregeling goed gebruiken voor de leden. De vele cursussen waar alle leden aan deel kunnen nemen zijn gratis. Bij andere partijen krijgen de leden de kosten niet volledig vergoed.
  • De SP doet veel aan onderzoek.
  • De SP heeft voldoende financiële middelen om campagne te voeren.

Natuurlijk zijn er ook nadelen te noemen:

  • Het raadslidmaatschap kost veel tijd. Mensen die een volledige baan hebben kunnen geen onbetaald verlof nemen of minder gaan werken.
  • Raadsleden die willen gaan werken zijn beperkt in hun mogelijkheden omdat zij rekening moeten houden met de vergadertijden.

Natuurlijk zijn er nog meer voors en tegens te bedenken.

Het principe is: "Je moet er niet beter maar mag er ook niet slechter van worden." Dat moeten we in ieder geval vasthouden.

Annelies Futselaar

U bent hier